Annette Griffioen

Ik ben Annette. Opgegroeid in een muzikaal nest. Mijn moeder heeft altijd gezongen. Wist voor elke situatie wel een liedje. Mijn vader kon als geen ander gevoel uiten via de muziek. Een groot goed. Wij hebben elkaar altijd zonder woorden kunnen verstaan. Als kind viel ik graag in slaap bij de klanken uit de piano beneden, terwijl ik boven in m’n warme bedje lag.

Wij waren geen museumgangers. Dat heb ik pas leren waarderen toen ik op de middelbare school kunstgeschiedenis/handvaardigheid als examenvak kon kiezen. Ik zeg weleens gekscherend ‘alles uit die tijd ben ik vergeten, behalve de lessen kunstgeschiedenis!’ En dat is geen halve waarheid, want nog steeds heb ik baat bij de lessen die ik toen kreeg!

Jarenlang heb ik mij bezig gehouden met creativiteit, eigenlijk heel breed. Van muziek naar poëzie. Van schilderkunst tot borduren. Van collages tot fotografie.

Toen ik diverse jaren geleden twijfelde of ik wel zou gaan voor de creativiteit, is 1 zin mij altijd bijgebleven: ‘Jij mag jezelf ook voeden!’ Dat was doorslaggevend voor mij. Want bezig zijn met mijn eigen creatieve proces ìs voedend. Net als bij de muziek kan ik er alles in kwijt. Ik hoef het niet te weten. Ik hoef het niet te kunnen. ‘Fouten’ maken mag. Wat is ‘een fout’? Soms zijn de meest kunstzinnige foto’s juist die waar iets mis ging. En wat een pareltjes komen er dan tevoorschijn! Juist als je de controle los laat, gebeuren er wonderen. En dat loslaten is nog een hele Kunst! (en daar werken we óók aan!)

In het dagelijks leven werk ik als kinder- en jongerentherapeut en begeleid ik ouders in dit proces. Ook hierbij werk ik graag creatief omdat ‘creativiteit’ voor mij een ander woord is voor ‘probleemoplossend vermogen’. Maar het werkt ‘helend’, want je komt weer thuis bij jezelf, bij jouw essentie, je Ziel! Dat wil jij toch ook?!